Bij het zwembad
4 december 2012 - Serrekunda, Gambia
Gisteren en vandaag zit ik noodgedwongen onder een parasol bij het zwembad en ik ben niet de enige. Iedereen die twee dagen geleden pizza heeft gegeten is ziek. Oh wat vindt de chef-kok dit erg. Hij schaamt zich dood, alhoewel hij niet eens dienst had, de schat. Speciaal voor ons laat hij een genezend Baobab-drankje maken, iets met banaan, mierzoet. Ondertussen vermaak ik mij uitstekend hier. Er zijn veel aardige gasten hier die ook projecten doen in Gambia. Zijn interessante gesprekken waardoor ik tot nieuwe inzichten kom. In Afrika zijn kan een overweldigende ervaring zijn als je je er in verdiept. En heus niet altijd positief alhoewel ze blijven lachen. Als ik bv zie hoe slecht het onderwijs hier is, hebben ze nog een hele lange weg te gaan. Misschien dent iemand nu: je moet hun cultuur respecteren. Vind je het dan bv ook acceptabel dat gisteren een hele compound is afgebrand, omdat ze gewoon kaarsen als verlichting gebruiken, zonder ze ergens in te zetten en vervolgens geen water hebben om te blussen? Terwijl hier genoeg water is; ze hebben alleen niet geleerd om vooruit te denken. En dat zou op school al moeten beginnen...
Dat heeft me altijd aangetrokken.
Als in Nederland de elektriciteit uitvalt is er paniek. In Afrika niet.
De beste Irish coffee die ik ooit heb gedronken was in Zimbabwe, in het donker.
Toen wij 10 jaar geleden in Gambia waren - eigenlijk op excursie in Senegal - was het noodweer. We waren met de truck vast komen zitten en binnen no time waren er allerlei mensen om ons te helpen. Wij kregen om de tijd door te komen frisdrank. Ik vroeg de gids waarom die mensen die ons hielpen geen frisdrank kregen. Hij zei: 'they are Africans; they will survive'. Nu ik het toch over frisdrank heb, toen mijn broer een bedrijf in Tanzania hielp opzetten ging het al snel mis. De directeur was OK, maar hij had allemaal familie aangenomen en die deden niets. Maar hij kon niet anders, anders zou hij een outcast zijn.
Nog één keer frisdrank; waar kun je een flesje cola kopen met een Heineken dop?
Laat Afrika maar Afrika zijn.
Of het hier allemaal zo goed is. Ik citeer Kevin Ayers van de Soft Machine: 'It begins with a blessing, but it ends with a curse, making life easy by making it worse'.
Dat is toch niet alleen in Afrika.
De 'terroristen-controle' op Schiphol is toch identiek.
Moet je je schoenen uitdoen, dat is nog veel erger.
De beambte bij ons vertrek verleden jaar in Zanzibar maakte het nog bonter. Die wilde naast de flesjes water - die ze gelijk wegschoof naar haar collega's - ook nog onze aanstekers. Maar daar zijn we niet ingetrapt.
Ga nou maar lekker onder die parasol zitten en geniet.
Als je vrijdag op Schiphol komt zul je rillen, maar ik neem jouw jasje mee. Ook die van Karin en Simone overigens.
Niet zo zeuren, overbodige baantjes zijn er overal.
In Nederland hebben we daar zelfs een woord voor: 'Melkert-banen'.
Hier kan ik niet tegenop. Dit slaat nergens op.